ماجرای فرودگاه مهرآباد
در عید نوروز ۱۳۸۲ من توسط شرکت تبلیغاتی (سیما پرداز) به مدیریت (نسرین ارمگان) استخدام شدم تا در بخش سالن انتظار پروازهای داخلی مسئول تلویزیون تبلیغاتی باشم.
یک ماه کار کردم و موارد زیر مهم است:
1_ برای من کارت تردد فرودگاه صادر نشده بود.
2_ با پلیس فرودگاه مصاحبه نداشتم
3_ مامورین مسلح و بیسیم داران فرودگاه دایم شاخ و شانه می کشیدند و تهدیداتی می کردند.
4_ بعد از یک ماه کار را ترک کردم صاحبکار حتی یک ریال حقوقم را پرداخت نکرد.
5_محمدمهدی نیکونژاد و محمدصادق اسدی رازی که در فرودگاه شاغل بودند با پیغام رسانی خود را امنیتی معرفی و فحاشی کرده و خواستار ترک فرودگاه شده بودند.
6_ یک افسر یا مامور لباس شخصی در فرودگاه حرفی زد که من آن موقع متوجه نشدم ولی در زمان شورش های مردمی سال ۸۸ که جنبش سبز بود یک مامور همان حرف را تکرار کرد که متوجه شدم این ماموران از من می خواهند به خاطر یک خبررسانی در کلاس پنجم دبستان انتقام بگیرند.
نکته:
یک بلیط فروش پروازهای داخلی در سالن پروازهای داخلی قیافه و صدایش شبیه حسین ابوالقاسمی کنی بود و گویا ساکنان موقعیت پلاک 21 که خودروی قدیمی بزرگ آمریکایی داشتند نیز از پرسنل این سالن بودند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر